―――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――“雲溪，你的鬧鐘響了。”季堯趴在床頭邊，腦袋高聳地呈現在本身的眼皮子底下。